Każdy chce być dziś szczęśliwy, coraz częściej i powszechniej. Nie tak jak kiedyś, w niebie, ale na ziemi, teraz, tu, natychmiast. Szczęście osobiste, traktowane jest jako nowy przymus. Musisz być szczęśliwy, hucznie, na oczach wszystkich, bo taki teraz obyczaj i moda, która przyszła z Ameryki. Nieszczęśliwi niech nie zawracają głowy.

Bądź szczęśliwy, do cholery!

Brak szczęścia, dobrego samopoczucia staje się także problemem politycznym: niezadowolonych łatwiej skrzyknąć pod sztandary.

O prawo do cichego szczęścia śpiewała latami Piwnica pod Baranami w słynnej "Dezyderacie", która stała się najpiękniejszą w PRL modlitwą do szczęścia. Teraz zdominował ją jazgot telewizyjnych reklam i teleturniejów: walcz o szczęście głośno, jawnie, w blasku lamp, na oczach. Na całość.

UWAGA: treść tego artykułu nie jest dostępna w archiwum.

UWAGA: treść tego artykułu nie jest dostępna w archiwum.

UWAGA: treść tego artykułu nie jest dostępna w archiwum.

UWAGA: treść tego artykułu nie jest dostępna w archiwum.

Na samym początku było tak, jak świat zdążył się już przyzwyczaić. Jak przy wyzwalaniu Kuwejtu (1990 r.) czy karnym uderzeniu na Irak (1998 r.). Operacja wojskowa transmitowana na żywo, rakiety odpalane z odległych okrętów, nocne rajdy niewykrywalnych samolotów, chirurgiczne uderzenia, syreny, pomarańczowe pióropusze eksplozji. Ale po kilku dniach nalotów NATO na Jugosławię widać, że tu wszystko może potoczyć się inaczej.

UWAGA: treść tego artykułu nie jest dostępna w archiwum.

UWAGA: treść tego artykułu nie jest dostępna w archiwum.

Na wniosek premiera prezydent odwołał ośmiu członków Rady Ministrów i powołał czterech nowych. Zakres rekonstrukcji liczbowo wygląda nawet nieźle, merytorycznie nieco gorzej. Gdyby zmiany potraktować jako pierwszy krok w kierunku rzeczywiście dobrego rządzenia, byłaby to zapowiedź mimo wszystko optymistyczna. Jeśli jako finał operacji, rację będą mieli ci, którzy powiadają, że góra urodziła mysz.

Perypetie związane z przewlekłym odwoływaniem ze stanowiska ministra Jacka Janiszewskiego, zamieszanie wokół innych członków rządu, a także żenująca afera magisterska posła Andrzeja Anusza po raz kolejny pokazują, że zachowanie twarzy i godności w naszym życiu politycznym to narastający problem. Dostojnicy państwowi nie dbają choćby o pozory przyzwoitości w zaciekłej walce o zachowanie pozycji i wpływów.

Pod koniec 1997 r. Waldemar Kuczyński wpadł na pomysł pewnej - jak powiada - obywatelskiej inicjatywy. Postanowił namówić kilkaset osób - znawców rozmaitych dziedzin życia społecznego, by wspólnym wysiłkiem (wynagrodzonym jedynie "zadowoleniem z uczestnictwa w przedsięwzięciu") napisać "Księgę X-lecia Polski Niepodległej". Rzecz nabiera realnych, obfitych kształtów.

Hasło wymyślono w Ministerstwie Edukacji Narodowej w listopadzie 1998 r.: reforma oświaty dotrze do gmin pomarańczowym autobusem. Wójtowie zapalili się do pomysłu, bo pojazdy miały być nowe i za darmo. Ale czas mija, gminy czekają, a MEN wciąż radzi nad Gimbusem - jak dźwięcznie ochrzczono ten autobus do przewozu gimnazjalistów. Powracają natomiast wspomnienia o przodku Gimbusa z epoki PRL - Osinobusie.

W dniu rozdania Oscarów mieszkańcy niewielkiej podkieleckiej wsi Krajno-Łęki liczą telewizyjne ekipy. - Jak w Holiłudzie - śmieją się, bo takiego ruchu tu nie było. Zaraz jednak poważnieją i się złoszczą. - Czemu w Polsce bandyci są bezkarni, a zamyka się porządnych ludzi?

UWAGA: treść tego artykułu nie jest dostępna w archiwum.

UWAGA: treść tego artykułu nie jest dostępna w archiwum.

Correction Corporation of America (CCA), jeden z rekinów nowojorskiej giełdy, to firma zarządzająca zakładami karnymi. W ciągu dwudziestu lat zajęcie to stało się doskonałym interesem. Rośnie liczba więźniów. W 2020 r. ma ich być 10 mln! W trosce o kieszeń podatników państwo szuka partnerów do więziennego interesu w sektorze prywatnym.

- Siłą naszej partii jest to, że choć istnieje od 1911 roku, nie musi fałszować swej historii - mówi przewodniczący Partii Umiarkowanego Postępu (w Granicach Prawa) Josef Kobra Kuczera. - Próbują to za nią robić inni, atakując głównie naszego Ojca-Założyciela, a dziadunia dzisiejszego beneficjenta. Mimo to konsekwentnie będziemy wołać: - Haszek na Hrad! I naród pójdzie z nami. Może w większości z przekonania, że głosuje na sławnego hokeistę Dominika Haszka. Ale pójdzie.

Sprawa Adriana Sofriego od dziesięciu lat wywołuje skrajne reakcje. Dla jednych to niewinna ofiara politycznej intrygi i nieudolności sądów; dla drugich - ekstremista, słusznie ukarany inspirator politycznego zabójstwa, głosiciel lewackiej ideologii przemocy w "latach ołowiu", jak Włosi nazywają początek lat 70. w swoim kraju. Gdzieś pomiędzy tymi skrajnościami powinna się sytuować spokojna refleksja nad różnicą między odpowiedzialnością karną, polityczną i moralną, nad rozmywaniem się tej odpowiedzialności wraz z upływem czasu i zmianą życiowych postaw.

UWAGA: treść tego artykułu nie jest dostępna w archiwum.

Film "Ogniem i mieczem" obejrzał już co dziesiąty Polak. Od września kinową karierę zacznie robić kolejna lektura: "Pan Tadeusz" w reżyserii Andrzeja Wajdy. Apetyt widowni na ekranizacje popularnych utworów literackich nie maleje. Zmniejsza się natomiast wybór klasyków, do których twórcy kina mogliby się odwoływać. Co z polskiej literatury zostało jeszcze do sfilmowania? O przejrzenie biblioteczki poprosiliśmy kilkunastu znanych reżyserów, aktorów oraz znawców filmu i literatury.